ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ ଦୀପ ଜଳାଇବାକୁ ନେଇ ଅନେକ ଧାର୍ମିକ ମହତ୍ତ୍ୱ ରହିଛି। ଦୀପ ଜଳାଇ ଯେହେତୁ ଆମେ ଦେବଦେବୀଙ୍କୁ ଆବାହନ କରିଥାଉ; ତେଣୁ ତାଙ୍କରି ଆଶୀର୍ବାଦରୁ ଗୃହରେ ଶାନ୍ତି, ସମୃଦ୍ଧି ଓ ସକାରାତ୍ମକ ଊର୍ଜା ଭରି ଯାଇଥାଏ। ସେଥିପାଇଁ ଶାସ୍ତ୍ରରେ କୁହାଯାଇଛି ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳେ ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଯେଉଁ ଘରେ ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖେ ଦୀପ ଜଳାଯାଏ; ସେଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବାସ ହୋଇଥାଏ। ତେବେ ଏହି ଗୋଟିଏ ନିୟମ ନୁହଁ, ଦୀପ ଜଳାଇବାକୁ ନେଇ ଆହୁରି ଅନେକ ନିୟମ ବି ରହିଛି। ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ନିୟମ ହେଉଛି, କେବେ ବି ଜଳୁଥିବା ଗୋଟିଏ ଦୀପରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୀପ ଲଗାଇବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ। କାରଣ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁଯାୟୀ, ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଗୋଟିଏ ଦୀପ ଜଳାଉ, ଜଳୁଥିବା ସେହି ବଳିତାରେ ଅଗ୍ନି ଦେବ ବାସ କରିଥାନ୍ତି। ଆଉ ତାଙ୍କରି ଆଶୀର୍ବାଦରୁ ଘରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ନକାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତି ସେହି ଜଳୁଥିବା ବଳିତାରେ ଆସି ଏକାଠି ହୋଇଯାନ୍ତି। ଫଳରେ ଘରେ ସକାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି ପାଏ। କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆମେ ସେହି ଜଳୁଥିବା ଦୀପରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୀପ ଲଗାଇବା, ତା’ହେଲେ ପ୍ରଥମ ଦୀପର ବଳିତାରେ ଏକାଠି ହୋଇ ରହିଥିବା ନକାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତି ଅନ୍ୟ ଏକ ଦୀପର ବଳିତାକୁ ଚାଲିଯିବ। ଏମିତି ଭାବେ ଗୋଟିଏ ଦୀପରୁ ଅନ୍ୟ ଦୀପ ହୋଇ ସେମିତି ବୁଲୁଥିବ, ତାହା ସହଜରେ ନଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ। ସେହିପରି କୁହାଯାଏ, ଯଦି ଗୋଟିଏ ଦୀପରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୀପ ଲଗାଯାଏ, ତା’ହେଲେ ଏହା ସମ୍ପର୍କରେ ମଧ୍ୟ ନିଆଁ ଲଗାଇ ଦେଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ୍ ଫାଟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ। ତେଣୁ ଏହି କଥାକୁ କେତେ ଦୂର ମାନିବେ ତାହା ବ୍ୟକ୍ତିର ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଅବିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ହିଁ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ।
