ଚମ୍ପାବତୀ ଉପାଖ୍ୟାନ

ଜୟଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକ

ସକାଳୁ ସକାଳୁ ମାଲିକ ଘର ଆଗରେ ଭିଡ଼ ଦେଖି ମୁଁ ଟିକେ ଭୟଭୀତ ହୋଇପଡ଼ିଲି। ଯେତେବେଳେ ଘଟଣା କ’ଣ ଘଟିଛି ତାହା ବୁଝିବାକୁ ଗଲି ଜଣାପଡ଼ିଲା ଯେ, ଚମ୍ପାବତୀ ନାମ୍ନୀ ଯେଉଁ ଭଦ୍ରମହିଳା ଜଣକ ପ୍ରତିଦିନ କାଳିଅନ୍ଧାରରୁ ଉଠି ମାଲିକ ଘର ଗଛରୁ ଫୁଲ ଚୋରାଏ ସେ ଆଜି ନାଳ ଉପରେ ପଡ଼ିଥିବା ସ୍ଲାବ୍‌ ଖଣ୍ଡେ ଭାଙ୍ଗିଯିବାରୁ ନାଳରେ ଗଳିପଡ଼ିଛି। ଅଣ୍ଟାରୁ ଗୋଡ଼ ନାଳ ଭିତରେ ଆଉ ଅଣ୍ଟାରୁ ମୁଣ୍ଡ ନାଳ ଉପରେ। ଓଜନ ଆନୁମାନିକ ଅଶୀ ସରିକି ହେବ। ତାକୁ ପୁଣି ନାଳରୁ କିଏ ଉଠେଇବ ଲୋ ମା’! ନାଳକୁ ଲାଗି ପିଚୁରାସ୍ତା ଲମ୍ବିଯାଇଛି। ରାତିଦିନ ଗାଡ଼ିମୋଟର ଓ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଶବ୍ଦରେ କାନଅତଡ଼ା ଫାଟିଯାଉଛି। ଖୁବ୍‌ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ହୋଇପଡ଼େ ରାଜଧାନୀ ପାହାନ୍ତିପ୍ରହରୁ। ଏହି ସମୟରେ ଚମ୍ପାବତୀଙ୍କ ଡାକ କାହା କାନରେ ପଡୁ ନ ଥାଏ। ନାଳ ଭିତରେ ପଡ଼ିଯାଇଥିବାରୁ ନାଳର ଗଙ୍ଗାପାଣିରେ ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟି ଓଦା ହୋଇ ଥରୁଥାଏ। ସବୁ ହେଲା ଯେ ତାକୁ ନାଳରୁ ଉଠେଇବ କିଏ ସେନେଇ ବିଚାରବିମର୍ଶ ଚାଲିଲା। ଏହି ସମୟରେ କାଉ କା ନ ବୋଲୁଣୁ କାମରେ ଆସି ଯୋଗଦେଇଥିବା ସଫେଇ କର୍ମଚାରୀ ତଥାକଥିତ ଢଙ୍ଗରେ ପହଞ୍ଚତ୍ଗଲେ ମାଲିକ ଘର ଆଗରେ। ଆରେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ନାଳରେ ପଡ଼ିଯାଇଛି ବୋଧେ କହି ଡାକିଲା ସାଥୀ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ, ଆସ ସମସ୍ତେ ମିଶି ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟାକୁ ନାଳରୁ ଉଠାଇବା। ଦୁଇପଟ ଦୁଇଜଣ ଲେଖାଏଁ ଚାରିଜଣ ସଫେଇବାଲା ତା’ ବାହୁକୁ ଧରି ଉପରକୁ ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲାବେଳକୁ ମହିଳା ଜଣକ କହିଲେ- ତୁମେମାନେ ମୋତେ ଛୁଇଁଲେ ମୋ ଦେହ ଅପବିତ୍ର ହେଇଯିବ। ଆରେ ୟେ କି କଥା! ନାଳ ଭିତରେ ପଡ଼ିଥିବା ମଣିଷ କେମିତି ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବ ସେ କଥା ସିନା ଚିନ୍ତା କରିବ ୟେ ଓଲଟି କହୁଛି ମୋତେ ଛୁଅଁନାହିଁ ମୋ ଦେହ ଅପବିତ୍ର ହେବ। ମୋତେ ଗଙ୍ଗାପାଣିରେ ଗାଧୋଇ ତୁଳସୀ ଖାଇବାକୁ ହେବ। ସେମାନେ ତ ସହଜେ ସଫେଇବାଲା, ସେମାନେ କୋଉ କହିବା ଛାଡ଼ିଦେବେ ଯେ? ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଜଣେ କହିଲା ମାଉସୀ ଲୋ! ତୁ ତ ନାଳ ଭିତରେ ପଶି ଅଧା ଓଦା ହେଲୁଣୁ। ପାଦ ଦୁଇଟି ନଳାପାଣିରେ ବୁଡ଼ିରହିଛି ପୁଣି ପବିତ୍ର ଅପବିତ୍ର କଥା କାହିଁକି ତୁଣ୍ଡରେ ଧରୁଛୁ କହିଲୁ? ଆଉ ଜଣେ କହିଲା ମାଉସୀ ! ତୋ ଦେହ ରକ୍ତ ଆଉ ମୋ ଦେହ ରକ୍ତ କ’ଣ ଅଲଗା? ତୃତୀୟ ଜଣକ କହିଲା ତୋ ଦେହ ତ ନଳାପାଣିରେ ଗନ୍ଧଉଛି। ଚତୁର୍ଥ ଜଣକ କହିଲା ଏଡ଼େ ମୋଟୀ ହେଇଛୁ ଯେ ତୋତେ ଉଠେଇବ କିଏ ନାଳରୁ? ମୁଁ ଯଦି ଉଠେଇବି ତା’ହେଲେ କେତେ ଟଙ୍କା ମଦପାଣିକୁ ଦେବୁ ଆମକୁ କହିଲେ ଯାଇ ଉଠେଇବୁ। ନ ହେଲେ ସେମିତି ଛିଡ଼ା ହୋଇଥା’। ଏତିକି କହି ଚାରିଜଣ ଯାକ ସେ ଠାବରୁ ଚାଲିଗଲେ ସେମାନଙ୍କ କାମରେ ହାଜିରା ଦେବାଲାଗି।
ଧୀରେ ଧୀରେ ରାସ୍ତାରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ନଜରରେ ପଡ଼ିଲା ଚମ୍ପାବତୀ। ହାତରେ ଥିବା ଫୁଲଜରିରେ ଟଗର ଆଉ ପର ବାଡ଼ିରୁ ଲଗି ଲଗେଇ ଆଣିଥିବା କନିଅର ଓ ମନ୍ଦାର ଫୁଲ ରହିଛି। କିଛି ସମୟ ପରେ ପାଖରେ ଘର କାମରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିବା ନିଶୁଣିକୁ ଆଣି ନାଳରେ ଥୁଆହେଲା ଆଉ ମାଉସୀ ଜଣକ ଉପରକୁ ଉଠିଲେ ଶିଡ଼ି ସାହାଯ୍ୟରେ। ପାଖ ପାଇପ୍‌ରେ ଧୁଆଧୋଇ ହୋଇ ଫୁଲଜରିକୁ ସାଙ୍ଗରେ ନ ନେଇ ଅଳିଆ ଗଦାରେ ଫିଙ୍ଗିଦେଲା। ଘରେ ପହଞ୍ଚତ୍ ଯାହା ଘଟିଥିଲା ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ଘରଲୋକଙ୍କୁ ଜଣାଇବା ପରେ ଘରଲୋକ ଆସି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ମାଲିକ ଘର ଉପରେ ତୁମ୍ବିତୋଫାନ। କ’ଣ ନା, କି ଘର ତିଆରି କରିଛ ଯେ ନାଳ ଉପରେ ସ୍ଲାବ୍‌ ଖଣ୍ଡେ ଭଲରେ ପକାଇପାରୁନାହଁ? ମାଲିକ ମଉସା କହିଲେ, ତୁମେ କି ଘର ବନେଇଛ ଯେ ଫୁଲଗଛ ପାଇଁ ଜାଗା ଟିକେ ନ ରଖି ୟା ବାଡ଼ିକୁ ତା ବାଡ଼ି କାଳିଅନ୍ଧାରରେ ପଶି ସବୁ ଫୁଲ ଚୋରିକରି ନେଉଛ। ଆସିଲ ବୋଲି ତ ନାଳରେ ପଡ଼ି ଖଣ୍ଡିଆ ଖାବରା ହେଲ ଆଉ ଫୁଲ ପ୍ରତିଦିନ ନେଉଛ ବୋଲି ଧରା ବି ପଡ଼ିଲ। ବଜାରରୁ ପରିବା, ସଉଦା, ନଡ଼ିଆ, କଦଳୀ ଆଣୁଛ ଆଉ ଫୁଲ ଟିକେ କିଣି ଆଣିବାକୁ କ’ଣ ଠାକୁର ମନା କରିଛନ୍ତି ଆଉ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ପରବାଡ଼ିରୁ ଚୋରିକରି ଆଣି ପୂଜାକଲେ ମୁଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେବି ବୋଲି ? ଆମ ଘରେ ଗଛ ଥାଇ ଆମେ ବଜାରରୁ କିଣିକି ପୂଜା କରୁଛୁ ଅଥଚ ତୁମେ ଆମ ଗଛରୁ ଫୁଲ ନେଇ ପୂଜା କରିବ। ଚୋରି କରିବ ପୁଣି କୁଆଡୁ ଆସି ଝଗଡ଼ା କରିବ? କି ଓଲଟା ଜମାନା ହୋ। ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ମାଲିକ ମଉସାଙ୍କ କଥାର ସପକ୍ଷ ନେଲାରୁ ଚମ୍ପାବତୀ ଘର ଲୋକେ ସେଠାରୁ ପଳାଇଲେ। କଥା ହେଉଛି ଏମିତି ଅନେକ ପୁରୁଷ ଓ ମହିଳା କାଳିଅନ୍ଧାରରୁ ବାଡ଼ି ଖଣ୍ଡେ ଧରି ଚାଲିବା ବାହାନାରେ କାହା ବାଡ଼ିରୁ ନା କାହା ବାଡ଼ିରୁ ଫୁଲ ଚୋରି କରିବାରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଗଲେଣି। କାହାର ସୁନାହାର ଛିଣ୍ଡେଇ କିଏ ନେଲାଣି ତ କାହା ଘରେ ଚୋର ପଶିଲାଣି, କିଏ ଷ୍ଟ୍ରିଟ୍‌ କୁକୁର ହାବୁଡ଼ରେ ପଡ଼ି ସାଙ୍ଗରେ ଆଣିଥିବା ବାଡ଼ିରେ ହୁରୁଡ଼ାଇ ପ୍ରାଣ ବଞ୍ଚାଉଛନ୍ତି। ତଥାପି ଏ ଗୁଣ ଲାଗେ ତାଙ୍କର ପ୍ରକୃତିଗତ ଗୁଣ। ଆଉ ଯେତେବେଳେ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟୁଛି ସେତେବେଳେ ରାସ୍ତାର ଦୋଷ। ସୁନା ଚୋରି ହେଲେ ପୋଲିସର ଦୋଷ ଏମିତି ଏମିତି କେତେ କଥା ବାହାରେ। ବାସ୍ତବରେ ଆମେ ଆମ ଗୁଣକୁ କେତେ ସଜାଡ଼ୁଛେ? ବହୁତ ପଇସା ଦେଇ ଜାଗା କିଣି ଘର କରୁଛେ, ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ ରହୁଛେ କିନ୍ତୁ ରହୁଥିବା ସ୍ଥାନର ଚାରିପଟେ ଇଞ୍ଚେ ବି ଜାଗା ରଖୁନାହୁଁ। ପର ଦୁଆରୁ ଫୁଲ ଚୋରି କରିବା ଆମର ସାନପଣ ନୁହଁ ବରଂ ଘର ଚାରିପାଖେ ଫୁଲଗଛ ଲଗାଇବା ଓ ମାଟିହାତ ହେବାକୁ ସାନପଣ ମଣୁଛୁ। ପ୍ରଚଣ୍ଡ ନିଦାଘରେ ଘରେ ଏସି ବା କୁଲର ତଳେ ଜୀବନ କାଟିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଛୁ ହେଲେ ଘର ଚାରିପାଖରେ ଗଛ ଲଗାଇ ଫୁଲ ସହିତ ପ୍ରାକୃତିକ ପରିବେଶରେ ପବନ ଖାଇ ଘଡ଼ିଏ ସକାଳ ଓ ସଞ୍ଜର ଶାନ୍ତ ପରିବେଶରେ ପରିବାର ସହିତ କଟେଇବା ପାଇଁ ଶ୍ରେୟ ମଣୁନାହୁଁ। ଗାଡ଼ି ରଖିବାକୁ ଗ୍ୟାରେଜ କରିବା ହେଲେ ଯେଉଁ ଦେବଦେବୀଙ୍କ ପାଇଁ ଇଞ୍ଚେ ମାଟି ବି ନାହିଁ ଫୁଲଗଛଟିଏ ପୋତି ଘରୁ ବାହାରୁଥିବା ପରିବା ଚୋପାକୁ ଜୈବିକ ଖତ କରି ପକାଇ ପରିବେଶକୁ ସୁସ୍ଥ ରଖିବା କଥା ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ। ଏସବୁ କଥା ହେଜିବା କେବେ? ଏସବୁ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଜଗତେ କେବଳ ଜନେ ହସିବେ। ସୁଧିଜନେ ଯାହା ଭଲ ବୋଲି ବିଚାର କରୁଛନ୍ତି ସେଇୟା କରନ୍ତୁ। କାରଣ କଥାରେ ଅଛି ପରା-”ଘୁଷୁରି ପ୍ରକୃତି ପଙ୍କରେ ଲୋଟେ ମଣିଷ ପ୍ରକୃତି ମଲେ ତୁଟେ।“
ଭୁବନେଶ୍ୱର, ମୋ:୭୯୭୮୧୧୦୪୭୪


Enter your email to get our daily news in your inbox.

All Right Reserved By Dharitri.Com

ଏଇ ଭାରତରେ

ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ସୁଦେ ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ କରାଇ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦେବଦୂତ ସାଜିଛନ୍ତି। ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ପିଲାଦିନେ ଗୋଟିଏ ଆଖି ହରାଇବା ପରେ ବହୁ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିକୁ...

ସ୍ତମ୍ଭର ମହତ୍ତ୍ୱ

ଉପେନ୍ଦ୍ର ବିଶ୍ୱାଳ   ଶ୍ରୀଅରବିନ୍ଦଙ୍କ ଭାଷାରେ-‘ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ଜୀବନ୍ତ ମନେହେଉଥିବା ଶବ୍ଦଚିତ୍ର।’ ପ୍ରଖ୍ୟାତ ବ୍ରିଟିଶ୍‌ ଲେଖିକା ଶେଲି କୁହନ୍ତି, ‘ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସତ୍ୟର ପ୍ରତିଫଳନ ।’...

ବୁଝ ନ ବୁଝ…

ରାକେଶ ପଣ୍ଡା   ସାଧାରଣତଃ ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ନୀତି ଓ ନିୟମ ବାହାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି, ତେବେ ସମାଜରେ ବିଶୃଙ୍ଖଳା ଏବଂ ଅରାଜକତା ସୃଷ୍ଟି...

ଆଧୁନିକ ଯୁଗର ଧାର୍ମିକ ନେତା

ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ନେତୃତ୍ୱର ଢାଞ୍ଚାଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ସାମରିକ ଶକ୍ତି କୈନ୍ଦ୍ରିକ। ଏଗୁଡ଼ିକ ମୁଖ୍ୟତଃ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଏବଂ ନିୟନ୍ତ୍ରଣଭିତ୍ତିକ। ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ନେତୃତ୍ୱ କାର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଏ ଓ...

ଏଇ ଭାରତରେ

ସମୟ କ୍ରମେ ମଣିଷର ଖାଦ୍ୟ ରୁଚି ବଦଳୁଛି। ସେଫ୍‌ମାନେ ନୂଆ ପ୍ରକାରର ତଥା ସ୍ବାଦର ଖାଦ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆଣୁଛନ୍ତି। ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ଏବେ ମୋମୋ ବେଶ୍‌...

ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ଓ ନିଯୁକ୍ତି

ମିନତି ପ୍ରଧାନ ଗତ କେଇ ଦଶନ୍ଧି ତଳେ ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗଙ୍କୁ କେବଳ ଛୋଟମୋଟ ବ୍ୟବସାୟ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ମିଳୁଥିଲା। ମାତ୍ର ଅନ୍ତଃରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସଂସ୍ଥା, ଏନ୍‌ଜିଓ...

ଉତ୍ତର ପିଢ଼ିର ବ୍ୟାଘ୍ରାରୋହଣ

ଛାୟାକାନ୍ତ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ‘ଏବେ ବି ବଞ୍ଚତ୍ଛି’ର ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପ୍ରପୀଡ଼ିତ ନାୟକ ବେଣୁଧର ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ କେନ୍ଦ୍ରକୁ ଚାଉଳ ଆଣିବା ପାଇଁ ଯାଇଛି...

ସଙ୍କଟରେ ନ୍ୟାୟାଳୟ

ନ୍ୟାୟପାଳିକା ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଙ୍ଗ। ଏହା ନାଗରିକଙ୍କ ସ୍ବାର୍ଥରକ୍ଷା ନିଶ୍ଚିତ କରେ। ଭାରତର ନ୍ୟାୟିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସୁବ୍ୟସ୍ଥିତ ଓ ଏହାର ଶୀର୍ଷରେ ରହିଛି...

Advertisement

ଧରିତ୍ରୀ କାର୍ଟୁନ

Archives
Model This Week

ପିଲାଙ୍କ ଧରିତ୍ରୀ

Why Dharitri