ସାମୁଦ୍ରିକ ଜାହାଜର କ୍ୟାପଟେନ୍ ଓ ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ବାଣିଜ୍ୟ ବିଭାଗର ଡେପୁଟି ଆଡ୍ଭାଇଜର ସହ ଇଣ୍ଟରନ୍ୟାଶନାଲ ମାରିଟାଇମ୍ ଅର୍ଗାନାଇଜେଶନ୍(ଆଇଏମ୍ଓ)ର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ଅବସର ନେଇଛନ୍ତି ଅଶୋକ ମହାପାତ୍ର। ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରତି ଅହେତୁକ ଦୁର୍ବଳତା ଥିବାରୁ ମହାପାତ୍ର ଅବସର ପରେ ନିଜକୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାମିଲ କରିଛନ୍ତି। କେବଳ ପ୍ରଯୋଜନା ନୁହେଁ, ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର କାହାଣୀ ଲେଖନାରେ ମଧ୍ୟ ମନୋନିବେଶ କରିଛନ୍ତି। ସ୍ବର୍ଗତ ପିତା ଉମାକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର ଲେଖିଯାଇଥିବା କିଛି ପୁସ୍ତକକୁ ନେଇ ଏବେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କରୁଥିବାବେଳେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ‘ଜୋସେଫ୍ (ବର୍ନ ଇନ୍ ଗ୍ରେସ୍)’ ବିଶ୍ୱର ସର୍ବବୃହତ୍ତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କାର ‘ଓସ୍କାର’ ଦୌଡ଼ରେ ସାମିଲ ହୋଇଛି। ଏହି ଅବସରରେ ଧରିତ୍ରୀ ପକ୍ଷରୁ ଅଶୋକଙ୍କ ସହ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଆଳାପ।
‘ଜୋସେଫ୍’ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଓ ସ୍ବତନ୍ତ୍ରତା କ’ଣ?
– ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଏକ ଅନାଥ ଶିଶୁ ଜୋସେଫ୍ ଏବଂ ମିଶନାରୀ ଡକ୍ଟର ଫାଦର ଓ’ହାରାଙ୍କ ଉପରେ ଆଧାରିତ। ଜୋସେଫ୍ କିଭଳି ଫାଦର ଓ’ହାରା ଏବଂ କେୟାରଟେକର ମୌଲାରାମଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଡ଼ ହେଉଛି ଓ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏକ ଖରାପ ବାଟକୁ ଚାଲିଯାଉଛି, ତାହାକୁ ନେଇ ଫିଲ୍ମର କାହାଣୀ ଗତିଶୀଳ। ହେଲେ ଶେଷରେ ସେ ନିଜ ଭୁଲ ବୁଝିପାରି ଭଲବାଟକୁ ଫେରିଆସୁଛି। ତାହାକୁ ଏକ ଭିନ୍ନଶୈଳୀରେ ଫିଲ୍ମରେ ଦର୍ଶାଯାଇଛି।
ଭାବିଥିଲେ କି ପ୍ରଥମ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଓସ୍କାର ପୁରସ୍କାର ଦୌଡ଼ରେ ସାମିଲ ହେବ?
– ସବୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଓ ପ୍ରଯୋଜକ ଚାହଁାନ୍ତି ତାଙ୍କ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଓସ୍କାର ଦୌଡ଼ରେ ସାମିଲ ହେଉ। ହେଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେହି ସୁଯୋଗ ମିଳେନି। ସତ କଥା କହିବାକୁ ଗଲେ, ମୁଁ ଆଶା କରିଥିଲି ଏହା ପୁରସ୍କୃତ ହେବ। ହେଲେ ଓସ୍କାର ଦୌଡ଼ରେ ରହିବ ବୋଲି କେବେ ସ୍ବପ୍ନରେ ସୁଦ୍ଧା ଭାବି ନ ଥିଲି।
ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ବିଷୟବସ୍ତୁ କେଉଁଠାରୁ ଆଣିଥିଲେ ?
– ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ବିଷୟବସ୍ତୁ ମୋ ବାପା ଉମାକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲେଖାଯାଇଛି। ଏହି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ତିଆରି କରିଛି। ଏହା ମୋ ବାପାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ। ସେ ଚାକିରିରୁ ଅବସର ନେବା ପରେ ଲେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଅନେକ ଲେଖା ମଧ୍ୟରୁ ଏହା ଅନ୍ୟତମ।
ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ବଜେଟ କେତେ ଥିଲା ଓ ନିର୍ମାଣରେ କିଛି ସମସ୍ୟା ହୋଇଥିଲା କି?
– ଅନ୍ୟ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଜୋସେଫ୍ର ବଜେଟ ବହୁତ୍ କମ୍। ବଜେଟ୍ କଥା କହି କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ। ଏହାବ୍ୟତୀତ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର କାଷ୍ଟିଂ ଗ୍ରୁପ୍ ବି ଏତେ ବଡ଼ ନ ଥିଲା। ତେଣୁ ବଜେଟ୍କୁ ନେଇ କିଛି ସମସ୍ୟା ହେଲାନାହିଁ। ହେଲେ ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡର ହିମାଳୟ ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଶୁଟିଂ କରିବା ସମୟରେ ସେଠାକୁ ଖାଇବା, ରହିବା ଓ ଉପକରଣ ନେଇଯିବାରେ ବହୁ ସମସ୍ୟା ହୋଇଥିଲା।
ହିମାଳୟ ପାହାଡ଼ ଓ ରାଣିଖେଟ୍ରେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଅଧିକାଂଶ ଭାଗ ଶୁଟ୍ ହୋଇଛି। ଶୁଟିଂ ସମୟରେ ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ କ’ଣ ଥିଲା?
– ଶୁଟିଂ ସମୟରେ ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ଥିଲା କାମ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ରଖିବା। କିଛି ବି ଭୁଲ ହୋଇଯାଉଥିଲା ଯଦି ସେସବୁକୁ ପୁଣି ଠିକ୍ କରିବାକୁ ବହୁତ୍ ସମୟ ଲାଗୁଥିଲା। ଶୁଟିଂସ୍ଥଳରୁ ବଜାର ୨ ଘଣ୍ଟାର ବାଟଥିଲା। ସେଥିପାଇଁ ଆମକୁ ସବୁ ଭାବିଚିନ୍ତି କରିବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା। ସବୁଠୁ ବଡ଼ କଥାହେଲା ସମସ୍ତ କଳାକାର ଓ କର୍ମଚାରୀମାନେ ଏସବୁ ଦିଗ ପ୍ରତି ବିଶେଷ ଭାବେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିଲେ।
ଓଡ଼ିଶା ଛାଡ଼ି ବାହାରେ ଶୁଟିଂ କରିବାର କିଛି ସ୍ବତନ୍ତ୍ର କାରଣ ଥିଲା କି?
– ଓଡ଼ିଶାରେ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇପାରି ନ ଥାନ୍ତା। ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ନିର୍ମାଣ ହେବାକୁ ବର୍ଷେ ଲାଗୁଛି। କିନ୍ତୁ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଆମେ ମାତ୍ର ୨୫ଦିନରେ ଶୁଟିଂ କରିଛୁ। ତେଣୁ ଶୁଟିଂ ପାଇଁ ସ୍ଥାନ ଓ ତା’ ସହ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ଓଡ଼ିଶା ବାହାରେ ଉପଲବ୍ଧ ଥିଲା। ଯେଉଁଥିପାଇଁ ଅନିଚ୍ଛାସତ୍ତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ବାହାରେ ଶୁଟିଂ କରିଥିଲୁ।
ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ ହେବାଠାରୁ ପରଦାକୁ ଆସିବା ଯାଏ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଭୂତି କେମିତି ଥିଲା?
– ଅନୁଭୂତି ସବୁ ଭଲ ହିଁ ରହିଛି। ଚାକିରିରୁ ଅବସର ନେବା ପରେ ବାପାଙ୍କ ଲିଖିତ ପୁସ୍ତକକୁ ଜୀବଦାନ ଦେବା ପାଇଁ ମୁଁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କଥା ଭାବିଥିଲି। ଆଉ ସବୁସ୍ତରରେ ମତେ ଭଲ ଅନୁଭୂତି ମିଳିଛି। ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର କଳାକାରଙ୍କ ସହିତ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ଯୋଡ଼ି ହୋଇ ରହୁଥିଲି। ଏହା ମୋ ପାଇଁ ଏକ ନୂଆ ଅନୁଭୂତି ଥିଲା।
ଜାତୀୟସ୍ତରରେ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଚିହ୍ନଟ ହୋଇପାରୁନି। ସେନେଇ କ’ଣ କହିବେ?
– ଜାତୀୟସ୍ତରରେ ଆଗେଇପାରୁନି ବୋଲି କହିବିନି। ବରଂ ମୁଁ କହିବି ଯେ, ଯିଏ ବି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କରିବା କଥା ଭାବୁଛନ୍ତି, ଗୋଟିଏ ଭଲ ବିଷୟବସ୍ତୁ ଓ ଭଲ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କରନ୍ତୁ। ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରଟି ନିଶ୍ଚୟ ଆପଣଙ୍କୁ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବ ଓ ପରିଚୟ ପାଇବ।
ଆଗକୁ କ’ଣ ଯୋଜନା ଅଛି?
-ଏହା ପରେ ସେଭଳି କିଛି ଯୋଜନା ନାହିଁ। ତଥାପି କିଛି ନୂଆ ବିଷୟବସ୍ତୁକୁ ନେଇ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ନିର୍ମାଣ କରିବା କଥା ମନରେ ଅଛି। ଦେଖାଯାଉ କ’ଣ ହେଉଛି।
