ଦୁନିଆରେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ବାସ କରନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ପରସ୍ପରଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟନ୍ତି। ସମସ୍ତଙ୍କର ଚେହେରା ଏବଂ ଅଭ୍ୟାସ ମଧ୍ୟ ଅଲଗା। ଏହା ସହିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିର ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଅଟେ। ଯାହାକୁ ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟ କୁହାଯାଏ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷର ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟ ଅନ୍ୟ ମଣିଷର ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ସହିତ କଦାପି ମେଳ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ମାନବ ହାତର ଚର୍ମ ଦୁଇଟି ସ୍ତରରେ ଗଠିତ। ପ୍ରଥମ ସ୍ତରକୁ ଏପିଡର୍ମିସ ଏବଂ ଦ୍ୱିତୀୟ ସ୍ତରକୁ ଡର୍ମିସ କୁହାଯାଏ। ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ବୟସ ହୋଇଗଲେ ଏହି ସ୍ତରଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଏକତ୍ର ବଢ଼ନ୍ତି। ଏହି ଦୁଇଟି ସ୍ତରକୁ ମିଶାଇ ହାତର ଚର୍ମରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ। ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟ ଏତେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ପାସଓ୍ବାର୍ଡ ତିଆରି କରିବାରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଅନ୍ତି। ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଡକ୍ୟୁମେଣ୍ଟ ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟ ଆବଶ୍ୟକ ହେବାର ଏହା ହେଉଛି ଏକ କାରଣ।
ଆଜିକାଲି ଲୋକମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଡକ୍ୟୁମେଣ୍ଟକୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ଦ୍ୱାରା ବନ୍ଦ କରି ରଖନ୍ତି। ବିଦ୍ୟାଳୟ, କଲେଜ, ଅଫିସରେ ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥାନ ପାଇଁ ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ। ଏହା ଦର୍ଶାଏ ଯେ, ଉପସ୍ଥାନ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଅଟେ ଯାହାର ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ସେଠାରେ ଅଛି। ଏହି ଫିଙ୍ଗର ପ୍ରିଣ୍ଟଗୁଡିକ ଏତେ ଗଭୀର ଯେ, ଆମ ହାତ ଜଳିଗଲେ କିମ୍ବା ଏସିଡ୍ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପଡେ, ସେଗୁଡ଼ିକ ଆମ ହାତରୁ ଲିଭାଯାଏ ନାହିଁ । ଯଦିଓ ଆମ ହାତରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର କ୍ଷତ ଅଛି, ତେବେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ଲିଭାଇ ପାରିବ ନାହିଁ। ଯଦି ଆମ ହାତରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ଥାଏ ଏବଂ ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୁଏ। କିଛି ସମୟ ପରେ ପୁନର୍ବାର ସମାନ ସ୍ଥାନକୁ ଫେରି ଆସନ୍ତି।
ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପ ନିଜେ ମାତୃଗର୍ଭରେ ସୃଷ୍ଟି ହେବାକୁ ଲାଗେ।ଏହି ଚିହ୍ନଗୁଡ଼ିକର ଗଠନ ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତିର ଜିନ୍ ଏବଂ ପରିବେଶ ଦାୟୀ। ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବୟସ ବଢ଼ିବା ସହିତ ଏହି ପ୍ରିଣ୍ଟଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିଥାଏ। ବ୍ୟକ୍ତିର ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଙ୍ଗୁଠି ଛାପରେ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏନାହିଁ।