ଏକ ନିପଟ ଆଦିବାସୀ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ଗାଁର ଜଣେ ଯୁବକ। ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ପାଠ ପଢ଼ିନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ନିଆରା କୃଷିଯନ୍ତ୍ର ତିଆରି କରିଛନ୍ତି । ଏହି ଯନ୍ତ୍ରକୁ ଚାଷକାମରେ ଲଗାଇ ସଫଳ ହୋଇପାରିଥିବାରୁ ଅନ୍ୟଚାଷୀମାନେ ତାଙ୍କଠାରୁ ସେହି ଯନ୍ତ୍ରକୁ କିଣି ବେଶ୍ ଉପକୃତ ହୋଇପାରୁଛନ୍ତି।
ଜିଲା ଆର.ଉଦୟଗିରି ବ୍ଲକ ସୁବଲଡ଼ା ଗ୍ରାମପଞ୍ଚାୟତର ଏକ ଆଦିବାସୀ ଗାଁର ନାମ ହେଲା ଫୁକା। ଏହି ଗ୍ରାମର ପ୍ରାୟ ୭୦ଟି ପରିବାର ସଉରା ସମ୍ପ୍ରଦାୟର। ଅନ୍ୟ ୨ଟି ପରିବାର ଗୌଡ଼ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର। ଗାଁର ଜନସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୪୫୦ ହେବ। ଏଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ମୁଖ୍ୟଜୀବିକା ଚାଷ। କେତେକେ ଜଙ୍ଗଲ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଭରଶୀଳ। ତେବେ ଏହି ଗାଁର ମାଧବ ବେହେରା । ପିତା ମାଙ୍କୁ ବେହେରା,ମା ମାଳତି ବେହେରା।ଏକ କୃଷିଯନ୍ତ୍ର ତିଆରି କରି ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ବେଶ୍ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ହୋଇଛନ୍ତି। ଫୁକା ଗାଁଟି . ବରହମା ପାହାଡ଼ ତଳେ ଅବସ୍ଥିତ। ଏହି ଗାଁର ଚାଷୀଙ୍କ ଆଧୁନିକ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଚାଷ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ବପ୍ନ ହୋଇପଡ଼ିଥିଲା। ତେବେ ମାଧବଙ୍କ କୃଷିଯନ୍ତ୍ର ଏହାକୁ ସାକାର କରିପାରିଛି। ମାଧବ କୁହନ୍ତି-ସ୍ଥାନୀୟ ରାମଗିରି କଲେଜରୁ ଯୁକ୍ତ୨ ପାସ୍ କରିବା ପରେ ଚାଷ ପ୍ରତି ମନ ବଳାଇଲି। କିନ୍ତୁ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ର ପାଇଁ ଶ୍ରମିକ ସମସ୍ୟା ଦେଖାଦେବାରୁ ଅନେକ ଚିନ୍ତା କରି ୨୦୧୦ମସିହାରୁ କେତେକ ଯନ୍ତ୍ର ବାହାର କରିଥିଲି। ଏହାଦ୍ୱାରା ମାଟି ଖୋସିବା, ଘାସ ବାଛିବାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସାର ପକାଇବା ଯାଏ କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇପାରିଲା। ଏହି ଯନ୍ତ୍ରକୁ ନିକଟସ୍ଥ କମାରଶାଳରେ ତିଆରି କରାଗଲା।ଏବେ ଏହି ଗୋଟିଏ ଯନ୍ତ୍ର ତିଆରି ପାଇଁ ପ୍ରାୟ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଲାଗିବ। ଏଯାଏ ୩୦ଟି ଯନ୍ତ୍ର ବିକ୍ରି ହୋଇଛି । କେତେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି କୃଷିଯନ୍ତ୍ର ନେବାକୁ ଅଗ୍ରୀମ ବରାଦ ଦେଇଛନ୍ତି ।
ଗାଁରେ ଥିବା ପ୍ରାୟ ୫ ଏକର ଚାଷଜମିରେ ଏକ ଫାର୍ମ କରି ସେଥିରୁ ଭଲ ରୋଜଗାର କରିପାରୁଛି। ଏଥିଯୋଗୁ ଚାଷକାମ ସହଜରେ କରିପାରୁଛି। ଏଭଳି ଯନ୍ତ୍ରର କାଯର୍ୟକାରିତାକୁ ଦେଖି ଆଖପାଖର ଲୋକେ ଖୁବ୍ ପ୍ରଶଂସା କଲେ ଏବଂ ସେହି ଯନ୍ତ୍ରକୁ କିଣିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କଲେ। ଫଳରେ ଏହି ଯନ୍ତ୍ର ବ୍ୟବସାୟ ବି ହୋଇପାରିଲା। ଏଥିଯୋଗୁ ଜଣେ ସଫଳ ଉଦ୍ୟୋଗୀ ହୋଇପାରିଲି। ନିଜ ନାଁ ମାଧବ ବେହେରାରୁ ଏମ.ବି. ଅଲରାଉଣ୍ଡର ନାମରେ ଯନ୍ତ୍ରପାତି ତିଆରି କରି ୫ହଜାର ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରି କରି ପାରୁଛି। ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ପାଠ ପଢି ନାହିଁ ମାତ୍ର ଜଣେ ସାଧାରଣ ଯୁବଚାଷୀଭାବେ ନିଆରା ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରଛି। ଏବେ ନିଜ ଫାର୍ମରେ ବିଭିନ୍ନ ପନିପରିବା ଚାଷ କରିବା ସହିତ ଗୋଲମରିଚ , ସପେଟା, ଲିଚୁ, ପଣସ, କମଳା ଗଛ ଲଗାଇଛି। ଅଧିକ ଅମଳ ପାଇଁ ଫାର୍ମରେ ପ୍ରାୟ ୧୦ଟି ମହୁବାକ୍ସ ରଖିଛି। ଗୋଲାପ ଓ ଡ଼ାଲିଆ ଫୁଲଚାଷରୁ ବାର୍ଷିକ ପ୍ରାୟ ଲକ୍ଷାଧିକ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର ହୋଇପାରୁଛି। ଅନ୍ୟପକ୍ଷେ ମାଧବଙ୍କ ଭାଇ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ମଧ୍ୟ ନିଜ ଫାର୍ମରେ ଗୋଲମରିଚ ଚାଷ କରିଛନ୍ତି। ଏହି ଗୋଲମରିଚ ଗଛଗୁଡ଼ିକ ଆମ୍ବ ଓ ପିଜୁଳି ଗଛମୂଳେ ଲଗାଯାଇଛି। ଏଥିରେ ସେ ବର୍ଷକୁ ପ୍ରାୟ ୫୦ହଜାର ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିପାରୁଛନ୍ତି। ପ୍ରଥମେ ସେ ୧୯୮୧ ମସିହାରେ କଟକରୁ ଗୋଟିଏ ଗୋଲମରିଚ ଚାରା ଆଣିଥିଲେ। ଏବେ ପ୍ରାୟ ୧ହଜାରଟି ଗଛ ହୋଇଛି। ମାଧବଙ୍କ ଉଦ୍ୟମ ଓ ସାଧନାର ସଫଳ କାହାଣୀ ଆଉ ତାଙ୍କ ଗାଁ ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ହୋଇ ରହିନାହିଁ। ଏକାଧିକ ଗାଁକୁ ଏହି କାହାଣୀ ପ୍ରେରଣା ଦେଲା। ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳର ଚାଷୀ ଏଥିଯୋଗୁ ସଫଳ ଚାଷୀ ହେବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି। ଏହି ଗାଁର ରମେଶ ବେହେରା, ନଣ୍ଡା ରଇତ, ରଘୁ ବେହେରା, ରଘୁ ବଡ଼ମୁଣ୍ଡି, ବନମାଳୀ ବେହେରା ସମେତ ଏକାଧିକ ଚାଷୀ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି। ଏମାନଙ୍କୁ ସରକାରୀ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ମିଳି ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆଧୁନିକ ପ୍ରଣାଳୀରେ ମିଶ୍ରିତ ଚାଷକୁ ଆପଣେଇ ନିଜେ ସ୍ବାବଲମ୍ବୀ ହୋଇ ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇ ପାରୁଛନ୍ତି। ତେବେ ଫୁକା ଗାଁର ଅଧିକାଂଶ ଚାଷୀ ଉଦ୍ୟାନ କ୍ଷେତକୁ ପସନ୍ଦ କରିଛନ୍ତି। କୃଷିର ବିକାଶ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ଓ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ଯୋଜନା ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଗାଁର ଚାଷୀମାନଙ୍କୁ ଆବଶ୍ୟକ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ମିଳିପାରିଲେ ଚାଷକ୍ଷେତ୍ରରେ ଫୁକା ଗାଁ ନିଆରା ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରନ୍ତା।
-ବନବିହାରୀ ବେହେରା
ଫଟୋ- ବୃନ୍ଦାବନ ଗୌଡ଼