ପେଟପାଟଣାରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ିଛି ପାରା ଅଲିମ୍ପିକର ସ୍ବପ୍ନ: ଶ୍ରମିକ ସାଜିଛନ୍ତି ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କରାଟେକା
21 ରାୟଗଡ଼ା ଅଫିସ,୧୫।୧୦ପିଲା ବୟସରେ ମା’ ଚାଲିଗଲେ। ପୋଲିଓ ଯୋଗୁ ଡାହାଣ ଗୋଡ଼ ତାଙ୍କୁ ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ସଜେଇଦେଲା। ପେଟ ପାଇଁ ଚା’ ଦୋକାନରେ କାମ କରୁଥିଲେ ସେ। ଜୀବନ ଜୀବିକାର ଏଭଳି ସଂଘର୍ଷ ଭିତରେ ସେ କରାଟେକା ହେବାର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ। ପାଖରେ ପଇସା ନ ଥିଲା କି ପ୍ରଶିକ୍ଷଣର ସୁଯୋଗ ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲା। ସବୁ ଅଭାବ ମଧ୍ୟରେ ବଢି ସେ ନିଜକୁ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କରାଟେକା ଭାବେ ଗଢ଼ି ତୋଳିଲେ। ସଫଳତା ତାଲିକାରେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହିଛି ଅନେକ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପଦକ। ଏହି ସାଧାରଣ ପ୍ରତିଭା ଜଣଙ୍କ ହେଲେ ରାୟଗଡ଼ାର ଏଲ୍.ରମେଶ। ପାରା ଅଲିମ୍ପିକ ୨୦୨୦ ଖେଳିବା ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁଥିବା ରମେଶ କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ଜୀବିକା ଜାଲରେ ଶ୍ରମିକ ପାଲଟି ଯାଇଛନ୍ତି।
ରାୟଗଡ଼ା ସହରର ଡେଲି ମାର୍କେଟ ମଧୁସୂଦନ ଲେନ୍ରେ ରୁହନ୍ତି ଏଲ୍. ରମେଶ। ପିଲାଟି ଦିନରୁ ମା’ଙ୍କୁ ହରାଇବା ସହ ପୋଲିଓରେ ତାଙ୍କ ଡାହାଣ ଗୋଡ଼ ଅକାମୀ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଏକ ଚା’ ଦୋକାନରେ ଦିନ ମଜୁରିଆ ଭାବେ କାମ କରୁଥିଲେ ଏଲ୍. ରମେଶ। କରାଟେ ଶିଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଥିବାରୁ ରାୟଗଡ଼ା ରେଳ ବିଭାଗର ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ପିଲାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଉଥିବା କରାଟେ ତାଲିମକୁ ସେ ଲୁଚିଲୁଚି ଦେଖୁଥିଲେ। ଟଙ୍କା ନ ଥିବାରୁ ଏକଲବ୍ୟଙ୍କ ଭଳି ଦୂରରୁ କରାଟେ ତାଲିମକୁ ଦେଖି ନିଜେ ଅଭ୍ୟାସ କରୁଥିଲେ। ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକେ ଏହା ଦେଖି ତାଙ୍କୁ ଉପହାସ କରୁଥିଲେ। ୨୦୦୭ରେ ରମେଶଙ୍କ ଉପରେ ଗୁରୁ ଆପ୍ପନାଙ୍କ ନଜର ପଡ଼ିଥିଲା। ରମେଶଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ଓ କ୍ରୀଡ଼ା କୌଶଳ ଦେଖି ତାଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ତାଲିମ ଦେଇଥିଲେ ଆପ୍ପନା। ରମେଶ ସାଧାରଣ ବର୍ଗର ପିଲାଙ୍କ ସହ ମୁକାବିଲା କରିପାରୁଥିବା ଦେଖି ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ। ୨୦୧୦ରେ ପ୍ରଥମେ ଜିଲାସ୍ତରୀୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗନେଇ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ ରମେଶ। ସେବେଠାରୁ ଆଉ ସେ ପଛକୁ ଫେରି ନାହାନ୍ତି। ୨୦୧୧ରେ ସୀମାଞ୍ଚଳମ୍ରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ବ୍ରୋଞ୍ଜ, ୨୦୧୨ରେ ଗୋଆରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ, ୨୦୧୪ରେ ୱାରେଙ୍ଗାଲରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ। ସେହିଭଳି ୨୦୧୫ରେ ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ, ୨୦୧୬ରେ ଭେଲୋର ଓ ବାଙ୍ଗାଲୋରରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ଚାମ୍ପିୟନଶିପ୍ରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଜିତିଥିଲେ। ସେହିଭଳି ସର୍ବଭାରତୀୟ କରାଟେ ଫେଡେରେଶନ ପକ୍ଷରୁ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ୨୦୧୭ରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ। ୨୦୧୮ରେ ସେ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କ୍ୟାରିୟର ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ସେହିବର୍ଷ କୋଲକାତା ଓ ବିଶାଖାପାଟଣାରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ମ୍ୟାଚରେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ସହ ଚଳିତବର୍ଷ ଶ୍ରୀଲଙ୍କାରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ଓପନ କରାଟେ ଚାମ୍ପିୟନଶିପ୍ରେ ମଧ୍ୟ ସେ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଜିତିଛନ୍ତି। ୨୦୨୦ରେ ଜାପାନରେ ହେବାକୁ ଥିବା ପାରା ଅଲିମ୍ପିକ ଯୋଗ୍ୟତା ପର୍ଯ୍ୟାୟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ରମେଶ। ଏଥିପାଇଁ ଉନ୍ନତ ତାଲିମର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି। କିନ୍ତୁ ପରିବାର ଓ ପେଟପାଟଣା ବୋଝ ତଳେ ସେ ସବୁ ପାଇଁ ସମୟ ରହୁନି। ୨ ବର୍ଷ ତଳେ ବାପାଙ୍କୁ ହରାଇଥିବା ରମେଶଙ୍କୁ ଏବେ ପରିବାର ଦାୟିତ୍ୱ ବୁଝିବାକୁ ପଡୁଛି। ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ୫,୭୨୦ ଟଙ୍କାରେ ଏକ କମ୍ପାନୀରେ ସେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି। ରମେଶଙ୍କ ପାଖରେ ପାରା ଅଲିମ୍ପିକ ଖେଳିବାର ସମସ୍ତ ଦକ୍ଷତା ରହିଛି। କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ତାଲିମ ଦରକାର ବୋଲି ରମେଶଙ୍କ ଗୁରୁ କହିଛନ୍ତି। ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟର ସାଥୀ ଖେଳାଳିଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଶାସନ ତାଲିମ ଦେଉଛି। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଅବହେଳାର ଶିକାର ହେଉଛି ବୋଲି ରମେଶ ଲୁହଭରା ଆଖିରେ କହିଥିଲେ। ରାୟଗଡ଼ାରେ ଏକ କରାଟେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ସେ ଦାବି କରିଛନ୍ତି।