ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନରେ, ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ନିକଟତର ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ଯଦି ସେହି ବନ୍ଧୁ ତୁମର କ୍ଷତି କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ଶତ୍ରୁ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବିପଜ୍ଜନକ ହୋଇଥାନ୍ତି। ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଚାନକ୍ୟ ତାଙ୍କ ନୀତି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି।
> ଚାଣକ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରଶଂସା ଏବଂ ପଛରେ ନିନ୍ଦା କରୁଥିବା ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଭୁଲିଯିବା ଉଚିତ୍। ଏହିପରି ବନ୍ଧୁମାନେ ସାମ୍ନାରେ ମଧୁର କଥା କହନ୍ତି ଏବଂ ଖୁସି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି। ମାତ୍ର ଏପରି ବନ୍ଧୁମାନେ ସୁଯୋଗ ପାଇବା ମାତ୍ରେ କ୍ଷତି କରନ୍ତି। ସେମାନେ ଶତ୍ରୁ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବିପଜ୍ଜନକ ଅଟନ୍ତି।
> ଅନ୍ଧ ଭାବରେ ଜଣେ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ। ଗୁପ୍ତ କଥା ତାଙ୍କୁ କହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। କାରଣ ଯେତେବେଳେ ବନ୍ଧୁତାରେ ଝଡ଼ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ସେତେବେଳେ ଏହିପରି ବନ୍ଧୁମାନେ ତୁମର ରହସ୍ୟ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହି ପାରନ୍ତି।
>ଚାଣକ୍ୟଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ, ବନ୍ଧୁ ସର୍ବଦା ତୁମ ସମାନରେ କରିବା ଉଚିତ। ଏପରି ନ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପର୍କ ଖରାପ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ। ଗରିବଙ୍କର କୌଣସି ବନ୍ଧୁ ନାହାଁନ୍ତି, ଧନୀମାନଙ୍କ ଚାରିପାଖରେ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ଭିଡ଼ ଥାଏ। ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଖୁସି ଯେ, ତାଙ୍କର ଅନେକ ବନ୍ଧୁ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କର ବନ୍ଧୁମାନେ ଖୁସି ଯେ, ଧନୀମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ।
