ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ,୨୮।୬: ଏକ ସମାରୋହରେ ଭାରତର ମୁଖ୍ୟ ବିଚାରପତି (CJI) ଭୂଷଣ ରାମକୃଷ୍ଣ ଗଭାଇ ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇପଡ଼ିଛନ୍ତି। CJI ତାଙ୍କ ଜୀବନର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଭିଜ୍ଞତା ଏବଂ ତାଙ୍କ ମାତାପିତାଙ୍କ ସଂଘର୍ଷ ବିଷୟରେ କହିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ତାଙ୍କ ଆଖିରେ ଳୁହ ଆସିଯାଇଥିଲା। CJI ଗଭାଇ କହିଥିଲେ, ସେ ପିଲାଦିନରୁ ବାସ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ସ୍ବପ୍ନ ଅନ୍ୟ କିଛି ଥିଲା।
CJI ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇ କହିଲେ, ମୋ ବାପା ଜଣେ ଓକିଲ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଗିରଫ କରାଯାଇଥିଲା ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କର ସ୍ବପ୍ନ ପୂରଣ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ। ତାଙ୍କ ପିତା ଡକ୍ଟର ଭୀମରାଓ ଆମ୍ବେଦକରଙ୍କ ସେବାରେ ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ।
CJI ଗଭାଇ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ, ଆମେ ଏକ ଯୌଥ ପରିବାରରେ ରହୁଥିଲୁ ଏବଂ ସମସ୍ତ ଦାୟିତ୍ୱ ମୋ ମାଆ ଏବଂ ମାଉସୀଙ୍କ ଉପରେ ଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ,ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ, ସେ ବାସ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ହେବାର ସ୍ବପ୍ନ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ।
ଯେତେବେଳେ ହାଇକୋର୍ଟରେ ବିଚାରପତି ପଦ ପାଇଁ ମୋ ନାମ ସୁପାରିଶ କରାଯାଇଥିଲା, ମୋ ବାପା କହିଥିଲେ ଯେ, ଯଦି ତୁମେ ଓକିଲ ରହିବ, ତେବେ ତୁମେ କେବଳ ଟଙ୍କା ପଛରେ ଦୌଡ଼ିବ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମେ ବିଚାରପତି ହୁଅ, ତେବେ ତୁମେ ଆମ୍ବେଡକରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦର୍ଶାଯାଇଥିବା ପଥ ଅନୁସରଣ କରିବ। ତୁମେ ସମାଜର ମଙ୍ଗଳ କରିବ। ମୋ ବାପା ମଧ୍ୟ ଚାହୁଁଥିଲେ, ତାଙ୍କ ପୁଅ ଦିନେ ଭାରତର ମୁଖ୍ୟ ବିଚାରପତି ହୁଅନ୍ତୁ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଘଟିବା ବେଳକୁ ସେ ବଞ୍ଚି ନ ଥିଲେ। ଆମେ ତାଙ୍କୁ ୨୦୧୫ ମସିହାରେ ହରାଇଥିଲୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଖୁସି ଯେ ମୋ ମା’ ଏବେ ବି ଆମ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି।
ଯେତେବେଳେ ସିଜେଆଇ ଭୂଷଣ ରାମକୃଷ୍ଣ ଗଭାଇ ଏହି ବିଷୟରେ କହୁଥିଲେ, ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅନେକ ଲୋକ ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇଗଲେ। ପରିବେଶକୁ ହାଲୁକା କରିବା ପାଇଁ ସିଜେଆଇ ଗଭାଇ ଏକ ମଜାଦାର ଘଟଣା ମଧ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ। ସେ କହିଥିଲେ, ଥରେ ନାଗପୁର ଜିଲା କୋର୍ଟରେ ଅଭିନେତ୍ରୀ ହେମା ମାଳିନୀଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଚେକ ବାଉନ୍ସ ମାମଲା ଆସିଥିଲା। ସେହି ସମୟରେ ସେ ଏବଂ ପୂର୍ବତନ ସିଜେଆଇ ଶରଦ ବୋବଡେ ହେମା ମାଳିନୀଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୋର୍ଟରେ ହାଜର ହେବାକୁ ଯାଉଥିଲେ। ବିଚାରପତି ହସି ହସି କହିଲେ, ସେଦିନ ହେମା ମାଳିନୀଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ କୋର୍ଟରେ ଏତେ ଭିଡ଼ ଥିଲା ଯେ ସେଠାରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହୋଇଥିଲା। ଆମେ ମଧ୍ୟ ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ଟିକିଏ ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲୁ।